Λένιν : Στη μνήμη Της Κομμούνας

Σαν σήμερα, 28 Μάη, στο Παρίσι του 1871, η αντεπανάσταση συνέτριβε την εξουσία που οι εργάτες του Παρισιού είχαν καταφέρει να κερδίσουν τον Μάρτη του ίδιου χρόνου. Η «Παρισινή Κομμούνα» η πρώτη στην ιστορία κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, πνίγηκε στο αίμα από τη στρατιωτική συνεργασία της Γαλλικής και Γερμανικής άρχουσας τάξης (που ήταν σε πόλεμο μεταξύ τους!). Όμως οι ηρωικοί εργάτες του Παρισιού, άφησαν παρακαταθήκες και διδάγματα που μέχρι σήμερα εμπνέουν τους εργαζόμενους και τη συνεπή Αριστερά, σε όλο τον πλανήτη. Παρακάτω δημοσιεύουμε κείμενο του Λένιν για την Παρισινή Κομμούνα, γραμμένο τον Απρίλη του 1911.[1]

Έχουν περάσει σαράντα χρόνια απ’ την ανακήρυξη της παρισινής Κομμούνας. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Γάλλοι εργάτες τιμούν τη μνήμη των ανδρών και γυναικών της επανάστασης της 18ης Μάρτη 1871 με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Στο τέλος του Μάη θα ξανακαταθέσουν στεφάνια στους τάφους των Κομμουνάρων που εκτελέστηκαν, θύματα της φοβερής Εβδομάδας του Μάη, και πάνω απ’ τους τάφους τους θα ξαναορκιστούν να παλέψουν άκοπα μέχρις ότου θριαμβεύσουν οι ιδέες τους και εκπληρωθεί πλήρως ο σκοπός που κληρονόμησαν.

Γιατί τιμά τους άνδρες και τις γυναίκες της παρισινής Κομμούνας ως προγόνους του το προλεταριάτο, όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και σε όλο τον κόσμο; Και ποια είναι η κληρονομιά της Κομμούνας;

Αλέξανδρος Χρύσης : Nα Τεκμηριώσουμε Την Κομμουνιστική Εναλλακτική

«Απέναντι στον καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό του “Δεν υπάρχει εναλλακτική”, που ναρκώνει τη σκέψη και αποπροσανατολίζει την πράξη, προκύπτει καθημερινά και συχνά με δραματικό τρόπο, η ανάγκη ενεργοποίησης του όπλου της κριτικής, η ανάγκη διαμόρφωσης μιας σύγχρονης μαρξιστικής προοπτικής», τονίζει στο Πριν ο Αλέξανδρος Χρύσης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Τετράδια Μαρξισμού για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

Συνέντευξη στο Γιάννη Ελαφρό

Βλαδίμηρος Λένιν

«Μπορείς να νικήσεις έναν πιο ισχυρό αντίπαλο μόνο με την πιο μεγάλη ένταση των δυνάμεων και με τον όρο ότι θα χρησιμοποιήσεις με επιμελημένο, προσεκτικό και επιδέξιο τρόπο την παραμικρή “ρωγμή” ανάμεσα στους αντιπάλους, την κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στις αστικές τάξεις των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό κάθε χώρας – όπως επίσης και την παραμικρή δυνατότητα να αποκτήσεις έναν μαζικό σύμμαχο, ας είναι και προσωρινός, ταλαντευόμενος, ασταθής, όχι σίγουρος, και με όρους. Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε τίποτα από τον μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο σοσιαλισμό γενικά. Όποιος δεν έδειξε πρακτικά, σε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και σε αρκετά πολύμορφες πολιτικές καταστάσεις, την ικανότητά του να εφαρμόζει αυτή την αλήθεια στην πράξη, αυτός δεν έμαθε ακόμα να βοηθά την επαναστατική τάξη στον αγώνα της για την απελευθέρωση όλης της εργαζόμενης ανθρωπότητας από τους εκμεταλλευτές».

«Ο αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» (1920)

Παρουσίαση βιβλίου στην "Κομμούνα": "ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ. Η ιστορία της ζωής του"

Η Μεγάλη Πρόκληση Για Τη Γαλλική Αριστερά / ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ*

Όταν, την 21η Απριλίου 2002, η φιγού­ρα του Ζαν-Μαρί Λεπέν εμφανιζόταν στους γαλλικούς τηλεοπτικούς δέκτες ως η μία από τις δύο που προκρίνονταν στον δεύτερο γύ­ρο των τότε προεδρικών εκλογών, απέναντι στον δεξιό Ζακ Σιράκ, πέραν του γενικότε­ρου «πολιτικού σεισμού» που προκλήθη­κε, ένα συλλογικό τραύμα με στοιχεία ενο­χής κληροδοτήθηκε στο εσωτερικό της γαλ­λικής Αριστεράς, ιδιαίτερα της επαναστατι­κής. Το ποσοστό 27% που είχαν συγκεντρώ­σει οι επτά υποψήφιοι στα αριστερά του Σο­σιαλιστικού Κόμματος (εκ του οποίου 11% οι υποψήφιοι/ες της επαναστατικής κομμου­νιστικής αριστεράς) είχε εμφανώς παίξει τον ρόλο του σε αυτή την επιτυχία του πατέρα Λεπέν, που κατά τα άλλα έμοιαζε τότε με …λογιστικό ατύχημα.

Οι οργανώσεις αυ­τές κλήθηκαν ξαφνικά να απολογηθούν για το ότι υπάρχουν, να δώσουν όρκους πί­στης στη δημοκρα­τία και τους υποψη­φίους της, να μετα­νοήσουν για το κα­κό που προκάλεσαν. 

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ 1818-1883

5 Μαϊου του 1818 γεννιέται, στην πόλη Τριρ της Γερμανίας, ο Καρλ Μαρξ.

 Ο Καρλ Μαρξ, θεμελιωτής του επιστημονικού κομμουνισμού, αποκάλυψε τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης και έδειξε το δρόμο για την κομμουνιστική απελευθέρωση του κόσμου. Δημιούργησε μια ολοκληρωμένη και αρμονική επαναστατική θεωρία, ένα δυνατό όπλο για τη γνώση και τη μεταμόρφωση του κόσμου, τις θεωρητικές βάσεις του απελευθερωτικού αγώνα της εργατικής τάξης.

Η υλιστική ερμηνεία της πραγματικότητας, που ξεκινά από το πρωτεύον της ύλης και το δευτερεύον της συνείδησης, από τη γνώση των αντικειμενικών νόμων του υλικού κόσμου, για πρώτη φορά συνενώθηκε οργανικά με την πραγματικά επιστημονική θεωρία της εξέλιξης, με τη νόηση όλων των φαινομένων σαν έκφραση της διαλεκτικής διαδικασίας των μόνιμων αλλαγών στη φύση και στην κοινωνία.

Ρόζα Λούξεμπουργκ : Ποια Είναι Η Προέλευση Της Πρωτομαγιάς;

Η χαρούμενη ιδέα της χρησιμοποίησης του εορτασμού της προλεταριακής γιορτής ως μέσου για την κατάκτηση της οκτάωρης εργάσιμης μέρας γεννήθηκε για πρώτη φορά στην Αυστραλία. Οι εργάτες εκεί αποφάσισαν το 1856 να διοργανώσουν μια μέρα πλήρους διακοπής μαζί με συναντήσεις και ψυχαγωγία ως εκδήλωση υπέρ της οκτάωρης εργάσιμης μέρας. Η μέρα αυτού του εορτασμού επρόκειτο να είναι η 21η Απριλίου. Καταρχάς, οι Αυστραλοί εργάτες το κάναν αυτό μόνο για τη χρονιά του 1856. Αλλά αυτή η πρώτη γιορτή είχε τόσο ισχυρή επίδραση στις προλεταριακές μάζες της Αυστραλίας, ζωντανεύοντάς τις και οδηγώντας σε νέα αναστάτωση, που αποφασίστηκε να επαναλαμβάνεται ο εορτασμός κάθε χρονιά.

Στην πραγματικότητα, τι θα μπορούσε να δώσει στους εργάτες περισσότερο θάρρος και πίστη στη δικιά τους δύναμη από μια μαζική διακοπή της εργασίας την οποία είχαν αποφασίσει οι ίδιοι; Τι θα μπορούσε να δώσει περισσότερο θάρρος στους αιώνιους σκλάβους των εργοστασίων και των εργαστηρίων παρά από τη συγκέντρωση των δικών τους στρατευμάτων; Έτσι, η ιδέα της προλεταριακής γιορτής έγινε γρήγορα αποδεκτή και, από την Αυστραλία, άρχισε να εξαπλώνεται σε άλλες χώρες μέχρι που τελικά κατέκτησε ολόκληρο τον προλεταριακό κόσμο.