Μαύρη Eπέτειος Kαταστολής Tης Παρισινής Κομμούνας Σήμερα

Του Γιώργου Αλεξάτου

Μια μαύρη επέτειος η σημερινή για το διεθνές εργατικό κίνημα. Η καταστολή της Κομμούνας του Παρισιού σηματοδότησε το τέλος της πρώτης "εφόδου στον ουρανό" των κολασμένων αυτής της γης.

Αναλαμβάνοντας, με το σύνθημα "Πατριώτες στα όπλα!", την άμυνα της γαλλικής πρωτεύουσας έναντι των προελαύοντων Πρώσων -με τους οποίους είχε συνθηκολογήσει η αστική κυβέρνηση- οι παρισινοί προλετάριοι ανέλαβαν και τη διοίκηση της πόλης τους, ανακηρύσσοντας τον Μάρτιο 1871 την Κομμούνα και παίρνοντας για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία μέτρα σε κατεύθυνση σοσιαλιστικού κοινωνικού μετασχηματισμού.

Αποκρούοντας επί δύο μήνες τις επιθέσεις του αστικού στρατού -του ίδιου που στάθηκε ανίκανος να αποκρούσει τους πρώσους εισβολείς- το κόκκινο Παρίσι έπεφτε στις 28 Μαΐου, για να ακολουθήσει μαζική σφαγή 30.000 κομμουνάρων, ενώ περισσότεροι/ες από 5.000 εξορίστηκαν στη Νέα Καληδονία, στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Τιμή και δόξα!

Διαβάστε επίσης

Παρισινή κομμούνα 1871: η έφοδος στον ουρανό και η επίδρασή της στη μαρξιστική σκέψη

Γκουστάβ Φλουράνς: Ο στρατηγός της Παρισινής Κομμούνας εθελοντής στην Κρητική Επανάσταση του 1866

Ο Ε.Μπιτσάκης για την Παρισινή Κομμούνα (Βίντεο)

Πηγή : tsak-giorgis

Eργασιακό Δελτίο (#64) Από Omnia Sunt Communia

Εχασε την μάχη με την ζωή το απόγευμα του Σαββάτου 23 Μάη και τρίτος εργαζόμενος από το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο,στις 8 Μάη 2015. Πρόκειται για τον 27χρονο Αντώνη Αβράμπο, που νοσηλεύονταν πολυτραυματίας στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς».

Την Τρίτη 19 Μάη είχαν χάσει τη μάχη με διαφορά ωρών, ο ένας το πρωί και ο άλλος το απόγευμα, άλλοι δύο από τους έξι εργάτες που είχαν «λαμπαδιάσει». Ηταν ο Μπάμπης Δευτεραίος, εργαζόμενος των ΕΛΠΕ, που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Αττικόν» και ο Ντελιλάι Ραμαντάν, εργαζόμενος σε εργολαβικό συνεργείο, που νοσηλευόταν στο «Θριάσιο» σε πολύ σοβαρή κατάσταση.

Ακόμη ένας εργαζόμενος, νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση.

ΟΙ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ» ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ / Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* 

Θρίαμβος του κινήματος «Ποδέμος» των Ισπανών «Αγανακτισμένων». Η υποψήφιά του, Μανουέλα Καρμένα, στην πρωτεύουσα Μαδρίτη είναι πιθανότατο να αναδειχθεί δήμαρχος. Για να γίνει αυτό, πρέπει να συνεργαστούν το «Ποδέμος» που πήρε 20 έδρες με τους σοσιαλιστές που πήραν 9 στις προχθεσινές δημοτικές εκλογές. Αν συμβεί αυτό, με δεδομένο ότι το δημοτικό συμβούλιο της ισπανικής πρωτεύουσας έχει 57 έδρες εν συνόλω, οι 29 έδρες των δύο προαναφερθέντων κομμάτων συνιστούν απόλυτη πλειοψηφία. 

Οι Ξένοι Και Οι «Δικοί Μας» / του Παντελή Μπουκάλα

του Παντελή Μπουκάλα

Πόσο έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε πως η ταυτότητα Ελληνας = χριστιανός ορθόδοξος δεν ισχύει απολύτως, αφού πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και Ελληνες καθολικοί, μουσουλμάνοι, ακόλουθοι της εβραϊκής θρησκείας, μάρτυρες του Ιεχωβά, δωδεκαθεϊστές και ό,τι άλλο;

Γεγονός πρώτο, θρησκευτικού περιεχομένου, η υποδοχή των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας με τιμές αρχηγού κράτους, το μαζικό προσκύνημά τους και η προς παραμυθίαν μεταφορά τους στο νοσοκομείο «Αγιος Σάββας». 

Εμίλ Ανρί 1872 – 1894

Γάλλος αναρχικός, που καταδικάστηκε σε θάνατο για τρομοκρατικές ενέργειες και εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού.

Ο Εμίλ Ανρί (Emile Henry) γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 1872 στη Βαρκελώνη, σ' ένα φιλελεύθερο αριστοκρατικό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν κομουνάρος (στέλεχος της Κομμούνας των Παρισίων) και πέρασε πολλά χρόνια εξόριστος στην Ισπανία για τα πιστεύω του. Ο αδελφός του Ζαν Σαρλ ήταν σημαίνον στέλεχος του γαλλικού αναρχικού κινήματος και το 1903 ίδρυσε μια πρότυπη κομμουνιστική αποικία στο Εγκλμόν των Αρδεννών.

Η Επαναστατική Παράδοση: Tόνι Κλιφ, 1917 - 2000

του Λέανδρου Μπόλαρη

Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από το θάνατο του Τόνι Κλιφ. Το ΣΕΚ και η Διεθνιστική Σοσιαλιστική Τάση στην οποία ανήκει, εμπνεύστηκαν και συνεχίζουν να εμπνέονται από τις ιδέες και τη δράση του. 

Ο Τόνι Κλιφ έγινε επαναστάτης στα εφηβικά του χρόνια, στην τρομερή και ηρωική δεκαετία του ’30. Ο τόπος και το κοινωνικό περιβάλλον, όμως, κάθε άλλο παρά ευνοούσαν μια τέτοια επιλογή. Ο Ιγκαέλ Γκλουκστάιν (αυτό ήταν το πραγματικό του όνομα) γεννήθηκε το 1917 σε μια οικογένεια Εβραίων εποίκων στην Παλαιστίνη, κομμάτι του σιωνιστικού κινήματος. Η ρήξη του με το σιωνισμό και η αντίθεσή του στον βρετανικό ιμπεριαλισμό που κυβερνούσε την Παλαιστίνη ως προτεκτοράτο, τον οδήγησαν από πολύ νωρίς στις γραμμές του τροτσκιστικού κινήματος. 

Εργασιακό Δελτίο #63 Από Το Omnia Sunt Communia

Σιωπή ιχθύος για το εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου. Λιγοστές είναι οι ενημερώσεις για την κατάσταση της υγείας των εργατών, η οποία είναι κρίσιμη για τους πέντε από τους έξι τραυματίες. Σιωπή και για την έλλειψη μέτρων ασφάλειας, για τις συνθήκες εργασίας, για το καθεστώς της εργολαβίας ,για την υποστελέχωση και την υπερενταντικοποίηση που οδήγησαν στο εργοδοτικό έγκλημα. Και ως γνωστόν η σιωπή είναι συνενοχή.

Τζακ Λόντον. Ο Προφήτης Της Επανάστασης

 Τζακ Λόντον

O Τζακ Λόντον (Jack London) (1876 – 1916) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς. Η ζωή του υπήρξε πολύ έντονη και ενσάρκωσε το πρότυπο του ανθρώπου που συνδύασε την πνευματική αναζήτηση με τη δράση και την περιπέτεια.

Η οικογένεια του αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και έτσι αναγκάστηκε να εργαστεί από μικρός. Έζησε έτσι το ψέμα του «αμερικάνικου ονείρου» σε όλη του την έκταση. Μεγαλώνοντας άλλαξε πολλά επαγγέλματα, προσπάθησε ανεπιτυχώς να σπουδάσει, έζησε για λίγο σαν αλήτης και πήγε μάλιστα και στη φυλακή. Οι εμπειρίες της ζωής τον οδήγησαν στο να θέλει να γίνει συγγραφέας. Επίσης έγινε μαχητικός σοσιαλιστής σε ηλικία 20 ετών. Έκανε μάλιστα περιοδείες σε ολόκληρη την χώρα μιλώντας για τον σοσιαλισμό.

Έμμα Γκόλντμαν: «Το δικαίωμα Όλων Σε Όμορφα Και Λαμπερά Πράγματα»

Σαν σήμερα, στις 14 Μαΐου του 1940, έφυγε από τη ζωή η Έμμα Γκόλντμαν, θεωρούμενη πρότυπο επαναστάτριας φεμινίστριας, κατά το δεύτερο κύμα του φεμινιστικού κινήματος. Σε όλο το πρώτο μισό του 20ού αιώνα συνέβαλλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του αναρχισμού στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Στην διάρκεια της περιπετειώδους ζωής της συνελήφθη το 1901 κατηγορούμενη για τη δολοφονία του Αμερικανού προέδρου Γουίλιαμ Μακίνλι, έγινε μάρτυρας της ρωσικής επανάστασης το 1917 και έλαβε μέρος στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο το 1936.

Η Κομμούνα του Παρισιού : ορισμένες επισημάνσεις για την πρώτη μορφή εργατικής εξουσίας

Γράφει ο Περικλής Παυλίδης*

Η Κομμούνα του Παρισιού συνιστά εξόχως ηρωικό και συνάμα δραματικό γεγονός στην ιστορία του επαναστατικού εργατικού κινήματος. Είναι η πρώτη έφοδος του προλεταριάτου στον ουρανό, το πρώτο εγχείρημα κατάληψης της εξουσίας με στόχο τη χειραφέτηση της εργασίας. 

Όπως ο Μαρξ σημειώνει, η Παρισινή Κομμούνα προέταξε την «κοινωνική δημοκρατία», κι αν νικούσε, θα απαλλοτρίωνε τους απαλλοτριωτές, θα λειτουργούσε δηλαδή ως μοχλός ανατροπής των οικονομικών θεμελίων της ταξικής κοινωνίας.

Απάντηση Της Ο.Κ.Δ.Ε. Στην σταλινοζαχαριαδική Τριάδα (Γ. Πετρόπουλος, Β. Λιόσης, Δ. Δημητριάδης)

Όχι στις ανιστόρητες αυθαιρεσίες

Όχι στη διαστρέβλωση του μαρξισμού

Το ελληνικό εργατικό κίνημα και πολλές από τις οργανώσεις του, τα τελευταία χρόνια, αναφέρονται ή έχουν υιοθετήσει μια σειρά από αρχές, στρατηγικές και τακτικές που είχε επεξεργαστεί η 3η Διεθνής στα 4 πρώτα συνέδριά της, όπως: το Ενιαίο Εργατικό Μέτωπο (ΕΜ), το Μεταβατικό Πρόγραμμα (ΜΠ), την Κυβέρνηση των Εργαζομένων (ΚΕ) κ.α. Ταυτόχρονα, έχουν απορρίψει μια σειρά από παραμορφώσεις του επαναστατικού μαρξισμού που πραγματοποιήθηκαν από τον Σταλινισμό ή την 3η Διεθνή μετά τον σταλινικό εκφυλισμό της στα επόμενα τρία συνέδριά της (5ο, 6ο και κυρίως 7ο, που ήταν και το τελευταίο!), όπως: τη μενσεβίκικη Θεωρία των Σταδίων (ιστορικά πήρε διάφορες μορφές π.χ.: «αστικοδημοκρατική επανάσταση», «λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία», «εθνική δημοκρατική αλλαγή», «αντιμονοπωλιακή–αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση ή μέτωπο» κ.α.), τα Λαϊκά Μέτωπα (ιστορικά πήραν διάφορες μορφές π.χ.: «πατριωτικά μέτωπα», «αντιφασιστικά μέτωπα», μέτωπα «εθνικής ενότητας» ή «λαϊκής ενότητας» κ.λπ.). 

11 Μαΐου 1958: Η Εκλογική Επιτυχία Της ΕΔΑ Και Ο «Κόκκινος Πανικός»

Του Γιώργου Αλεξάτου

Δεν είχαν συμπληρωθεί ακόμη εννιά χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου (τον Αύγουστο 1949) και τη συντριπτική ήττα των δυνάμεων του λαϊκού κινήματος, όταν τα αποτελέσματα των εκλογών της 11ης Μαΐου 1958 έστελναν προς κάθε κατεύθυνση, μέσα και έξω από την Ελλάδα, το μήνυμα ότι η ηττημένη, καθημαγμένη και διωκόμενη Αριστερά όχι μόνο δεν είχε περιθωριοποιηθεί, αλλά διεκδικούσε εκ νέου έναν ρόλο καθοριστικό στις πολιτικές εξελίξεις.

Συμπόρευση με Αλτουσέρ - Γιατί το κράτος είναι μια μηχανή της άρχουσας τάξης

Στο παρακάτω κείμενο ο Αλτουσέρ (σε αντίθεση με τον Πουλαντζά), βλέπει το ''μηχανιστικό'' και ''εργαλειακό'' χαρακτήρα του Κράτους.

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=1127&Itemid=29

Το παρακάτω απόσπασμα συνοψίζει την ουσία, ότι το Κράτος έχει έναν σκληρό πυρήνα που δεν ''συμπυκνώνει συσχετισμούς δυνάμεων'', αλλά είναι εργαλείο και μηχανή της άρχουσας τάξης. 

Η Απεργία Στην «Πούλμαν»

Πολύμηνη απεργιακή κινητοποίηση στην εταιρεία κατασκευής βαγονιών «Πούλμαν» στο Σικάγο, με αιματηρή κατάληξη και ήττα του αμερικανικού συνδικαλιστικού κινήματος. Αφορμή υπήρξε η μείωση των μισθών κατά 28% και η απόλυση τριών συνδικαλιστών τον Μάιο του 1894.

Ιδιοκτήτης της εταιρείας ήταν ο Τζορτζ Πούλμαν (1831-1897) εφευρέτης του βαγκόν-λι και όνομα οικείο στις μέρες μας (Πούλμαν ονομάζουμε ακόμα και σήμερα τα λεωφορεία). Ο Πούλμαν, συν τοις άλλοις, υπήρξε ένας φιλάνθρωπος καπιταλιστής, καθώς πίστευε ότι οι εργατικές αναταραχές προέρχονται από τις χαμηλές αμοιβές και τις κακές συνθήκες ζωής των εργαζομένων. Γι' αυτό φρόντιζε να καλοπληρώνει τους υπαλλήλους του και μάλιστα τους έκτισε μια πόλη στα νότια του Σικάγου για να τους στεγάσει.

Όσες Αλήθειες Κι Αν Κάψουν, Στο Φως Δεν Βάζουν Φωτιά / του Μ. Γεωργιάδη

του Μάκη Γεωργιάδη

Η επικαιρότητα του μηνύματος της μεγάλης αντιφασιστικής νίκης των λαών στις μέρες μας είναι κάτι περισσότερο από πρόδηλη. 70 χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από την τυπική συντριβή του ναζιστικού τέρατος στη Γηραιά Ήπειρο. Η μεγαλειώδης όσο και πολυαίμακτη επικράτηση πρωτίστως της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης και των ευρωπαϊκών λαών στα πεδία των μαχών ιδιαίτερα στις μέρες μας βρίσκεται όχι απλώς υπό αμφισβήτηση από τους κυρίαρχους κύκλους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού αλλά υπό συνεχή συκοφάντηση, απειλή και διωγμό. 

Ο Ματωμένος Μάης Του ’36

Την περίοδο 1931-1936 το απεργιακό κίνημα στη χώρα μας εμφανίζει ιδιαίτερη έξαρση, εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης, που ακολούθησε το Κραχ του 1929 και τη στάση πληρωμών της Ελλάδας το 1932. Οι απεργιακοί αγώνες έχουν πρωτόγνωρη μαζικότητα και συχνά καταλήγουν σε αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία, με νεκρούς και τραυματίες. Οι εργατικές κινητοποιήσεις φθάνουν στην κορύφωσή τους τον Μάιο του 1936 στη Θεσσαλονίκη, με τη μεγάλη απεργία των καπνεργατών, που πνίγηκε στο αίμα από την κυβέρνηση Μεταξά (12 νεκροί και πάνω από 200 τραυματίες).

Καρλ Μαρξ 1818 – 1883

Γερμανός φιλόσοφος, κοινωνιολόγος και οικονομολόγος, εισηγητής του επιστημονικού σοσιαλισμού και του κομουνισμού. Όπλισε την εργατική τάξη με δύο σπουδαία θεωρητικά κείμενα για τους αγώνες της, το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» και «Το Κεφάλαιο». Θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και επιδραστικότερους διανοητές στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Προκήρυξη Της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος Για Την Εργατική Πρωτομαγιά

ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ-ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ 

ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ 

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μικροί και μεγάλοι καπιταλιστές, που είχαν πρόσβαση στην εξουσία, εισέπραξαν με θαλασσοδάνεια δισεκατομμύρια από τις κρατικές τράπεζες και τις αποταμιεύσεις του ελληνικού λαού. Ξεζουμίζοντας την εργατική τάξη, έχτισαν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις από τις οποίες αποκόμισαν τεράστια κέρδη και περιουσίες. Αυτά τα κέρδη τους φυγαδεύτηκαν σε φορολογικούς παραδείσους, ενώ τα εργοστάσια έκλειναν το ένα μετά το άλλο. Ακόμα φυγαδεύονται κατά δισεκατομμύρια. Μόνο το τελευταίο εξάμηνο, φυγαδεύτηκαν 64 δισεκατομμύρια.